طی هفته ای که گذشت با مجوز دولت یازدهم به استان ها اجازه داده شد تا با احتساب افزایش هزینه های هر استان، نسبت به افزایش قیمت نان تا سقف ۳۰ درصد به نانوایی ها مجوز صادر شود که اظهار نظر و حساسیت اهالی رسانه و مسئولان کشور را به همراه داشت که لازم دیدم چند سطری در این خصوص تقدیم کنم:

با توجه به این که نان قوت غالب مردم متوسط و ضعیف کشور است و عموماً نیز با آرد یارانه ای تولید می شود، نمی توان به قیمت و کیفیت آن حساس نبود و به همین لحاظ پرداختن رسانه ها و شخصیت های مختلف به بحث گرانی نان یک امر طبیعی و حتی ضروری به نظر می رسد، اما آنگاه که با چنین مقولاتی برخورد سیاسی صورت می گیرد و از آن برای جریحه دار کردن احساسات عمومی استفاده می شود، دیگر مسئله قابل قبول نخواهد بود، خواه این گونه برخوردها با برنامه های دولت دهم شکل گیرد و خواه در برابر برنامه های دولت یازدهم، قرار نیست چون برخی از طرفداران رسانه ای و حتی مسئولان و دولتمردان فعلی قبلاً چنین رویه ای را در خصوص دولت های قبل داشته اند و با نیات سیاسی با هر مسئله ای برخورد می کردند، ما که به برخی اقدامات این دولت انتقاد داریم نیز چنین برخوردی داشته باشیم.

همانطوری که سخنگوی دولت جناب دکتر نوبخت گفتند، چیزی از یارانه دولت در خصوص آرد نانوایی ها کاسته نشده است، بلکه این افزایش قیمت تنها برای جبران افزایش قیمت های کارگری و سایر هزینه های کارگاه های نانوایی صورت گرفته است. وقتی حقوق کارگران یا هزینه ی اجاره نانوایی ها به صورت سالانه افزایش می یابد، نمی توان با تثبیت قیمت نان منتظر حفظ کیفیت و اندازه نان بود، اقدام دولت در صدور مجوز برای افزایش حداکثر ۳۰ درصدی قیمت نان آن هم بدون کاهش یارانه ی دولتی در این بخش، همانند افزایش حقوق کارمندان و کارگران و یا صدور مجوز برای افزایش قیمت لبنیات و خودرو و سایر محصولاتی که توسط دولت قیمت گذاری می شوند، یک مسئله ی قابل پذیرش است و حتی ضروری است و اگر این اتفاق رخ ندهد هم حق مشتریان به واسطه کیفیت و اندازه نان تضییع می شود و هم هزینه های دورریز نان به مراتب افزایش می یابد و البته انتظار می رود دولت همانطوری که در این خصوص به حقوق نانوایان و کارگران نانوایی اهتمام داشته است با نظارت دقیق بر امور نانوایی ها در خصوص وزن چانه ها و کیفیت نان ها نیز به حقوق مصرف کنندگان احترام بگذارد.
بعد نوشت: متأسفانه علی رغم این که دولت گفته بود قصد ندارد از یارانه آرد بکاهد، ولی عملاً با گران کردن آرد طی همین مدتِ افزایش قیمت نان، عملاً بخشی از افزایش مبلغ قیمت نان بابت افزایش قیمت آرد پرداخت می گردد و نوعی خلف وعده از سوی دولت تلقی می گردد.