آقای رئیس جمهور! امروز (۱۳۹۶/۱۱/۱۷) در مصاحبه با رسانهها گفتید: “تنها شنیدن صدای مردم کافی نیست، وقتی خواست مردم را فقط به بحث اقتصاد میبرید یعنی صدای مردم را نمیخواهید بشنوید؛ مردم خواستهای اجتماعی و سیاسی هم دارند. بعضی ستادها در انتخابات برای رای، چلوکباب میدادند. دوره این که دیش را از پشتبام به پایین […]
آقای رئیس جمهور! امروز (۱۳۹۶/۱۱/۱۷) در مصاحبه با رسانهها گفتید:
“تنها شنیدن صدای مردم کافی نیست، وقتی خواست مردم را فقط به بحث اقتصاد میبرید یعنی صدای مردم را نمیخواهید بشنوید؛ مردم خواستهای اجتماعی و سیاسی هم دارند. بعضی ستادها در انتخابات برای رای، چلوکباب میدادند. دوره این که دیش را از پشتبام به پایین پرت کنیم گذشته!”
آقای روحانی! مشکل اصلی کشور هر چه که باشد با طعنه و کنایه به مخاطب مجهول حل نمیشود، هر آن چه که وظیفهتان است و در قانون برایش اختیارات قانونی تعریف شده است را انجام دهید و این را مشروط به اموری نکنید که مسئولیت و اختیاراتی در قبالشان ندارید. پس از اختیارات زیادتان برای حل مسائل و مشکلات اقتصادی، اجتماعی و سیاسی بهره بگیرید و هرجا هم که حل مسئلهای به هماهنگی با سایر قوا نیاز دارد، این هماهنگی را انجام دهید و در صورتی که اختلاف دارید هم طبق بند ۷ اصل ۱۱۰ قانون اساسی از هیأت عالی حل اختلاف و تنظیم روابط قوای سه گانه کمک بخواهید.
اگر واقعا فکر میکنید اقتصاد مشکل و مطالبه اصلی مردم نیست پس چرا به شعارهای سیاسی بسنده نکردید و در رقابت انتخاباتی به شعارهایی مثل ایجاد یک میلیون شغل سالانه متوسل شدید که بدواً آنها را غیرممکن میدانستید و مسخره میکردید؟! پس چرا قول دادید یارانه نقدی و نرخ سوخت به همین منوال ادامه مییابد؟! پس چرا درباره سهام عدالت، تکمیل مسکن مهر، افزایش مقرری حمایتجویان، استمرار بیمه رایگان سلامت و… وعده دادید؟! وعدههایی که پس از انتخابات، خیلی زود آنها را انکار یا مشروط به شروطی کردید یا برخلافشان در بودجه ۹۷ حرکت کردید و موجب اعتراض مردم شدید؟!
آقای روحانی! از یک سو حل اکثر مشکلات مردم را ۲-۳ سال معطل نگه داشتید و مشروط به توافق هستهای کردید و معطل آن نگه داشتید، از سوی دیگر با غلو اعجازگونه درباره برجام، توقعات جامعه از آن را در جهت فشار برای تصویب آن بالا بردید و از سویی با عدم صداقت درباره پوشالی بودن آن غلوها و ناکارآمدیتان در حل مشکلات و بدعهدی درباره اجرای تعهدات، مردم را ناراضی و معترض کردید و امروز هم نارضایتی مردم را بهانه کردهاید تا مطامع سیاسی و حزبی خود را دنبال کنید و در کنارش نیز حواسها را از دغدغههای بحق و اصلی مردم پرت کنید!
آری جناب آقای روحانی! این حربه دیگر کاربرد ندارد که بخواهید با دیش ماهوارهای که هر کسی خواسته داشته باشد، دارد همین طور هر فردی که بخواهد، میتواند داشته باشد، دیس و بشقاب خالی بیکاران، کارگران، کسبه جزء و سایر اقشار محروم و متوسط را پنهان کنید و با ژست دلسوزی برای مردم، از مخاطبانِ مجهول، طلبکار شوید و ایشان را مقصر مشکلات مردم نشان دهید!