از وقتی که توافقنامه ژنو منعقد شده است، چندین بار بر تحریم ها و لیست اشخاص حقیقی و حقوقی مشمول تحریم های غیر هسته ای و حتی هسته ای افزوده شده است؛ همین چند روز پیش نیز لیست جدیدی از مشمولان تحریم هسته ای منتشر گردید که این مسئله از سوی برخی از منتقدان و یا کارشناسان به عنوان نقض توافقنامه معرفی گردید و بر همین اساس از دولت خواسته شد تا برخوردی عملی همسنگ با این نقض عهد طرف مقابل انجام شود، لیکن آنچه که در موضع گیری های متقابل از سوی دکتر حسن روحانی و سایر مسئولان سیاست خارجی تکرار می شود این است که این تشدید تحریم ها ، غیرسازنده و با روح توافقنامه ژنو در تضاد بوده است که خلاصه اش می شود این که به زعم دولت مردان این تحریم ها با متن توافقنامه ژنو تضادی نداشته و تنها موجب آزردن روح آن گردیده است!

آنچه که روح توافقنامه می گوید:

حقیر نه به لحاظ علم حقوق که از منظر یک بی سواد برایم مشخص است که متأسفانه متن توافقنامه ژنو قادر به حفظ هدفی (روحی) که برایش تنظیم شده نیست و یقین دارم که اگر این توافقنامه به لحاظ حقوقی به درستی تنظیم می شد اینچنین دم به ساعت روح آن آزرده و سرگردان نمی شد و بازهم مطمئنم که اگر در تنظیم این توافق از همان ابتدا ساده اندیشانه و خوشبینانه عمل نمی شد و دشمنی ها سوء تفاهم فرض نمی شد و طرف مقابل اهل آشتی و متعهد و باادب شناخته نمی شد و اگر منتقدان داخلی بی سواد معرفی نمی شدند و به حرف شان کمی توجه می شد، می شد توافقی محکم تر و مطمئن تری تنظیم نمود، نه این که توافقی در دستورکار قرار گیرد که در آن تعهدات ایران نقد، قطعی، دقیق و غیرقابل فرار باشد و تعهدات طرف مقابل نسیه، سست و صوری؛ اکنون ما به تمام تعهدات مان عمل کرده ایم در حالی که طرف مقابل مکرراً از نقص در توافق سوءاستفاده می کند و موجب آزار روح توافقنامه ژنو می گردد، دولت ما نیز در ازای این سوءاستفاده ی دشمن و ندانم کاری خودش، تنها به گلایه کردن از آمریکا و غرب بسنده می کند و در عوض با فرار به جلو همچنان با منتقدان با برچسب، توهین و تهدید برخورد می شود.