جهاد تبیین و ایستادگی دربرابر دستکاری نرم افزاری افکار عمومی دیروز ۲۹ بهمن ۱۴۰۳ نیز مورد تاکید جدی امام خامنه ای قرار گرفت و متعاقبا فعالان جبهه تبیین خصوصا در فضای مجازی فورا «لبیک یا خامنه ای» را ترند کردند تا بگویند پای کار هستند لیکن برای حقیر که همچنان خود را یک افسر جنگ نرم و سرباز فضای فضای مجازی می دانم و به لطف دوستان در جمع های فعالان این عرصه دعوت می شوم یک سوال و گلایه جدی نسبت به بزرگان فرهنگی و دینی و انقلابی استان وجود دارد، به راستی این همه تاکید امام خامنه ای بر مسئله جهاد تبیین چرا نمود و بروزی در استان ها و ائمه جمعه و فرماندهان سپاه و متولیان حوزه و دانشگاه و… پیدا نمی کند؟! پدران و متولیان فرهنگی و انقلابی استان به غیر از این که خودشان لابد اهل تبیین هستند کجا و کی نشست و هم اندیشی با فعالان جبهه تبیین خصوصا در فضای مجازی می نمایند؟! متاسفانه علیرغم این که مقام معظم رهبری در احکام همه حضرات و بزرگان و مسئولان دینی و فرهنگی و انقلابی تاکید به هم نشینی با جوانان و مردم داری دارند اما هرچه می نگرم جز منابر یک طرفه و برخی نشست های معدود با مدیران و مسئولان کشوری و استانی چیزی نمی بینم؟! بعضا می بینم مسئولان و متولیان دینی و فرهنگی استان که حکم و رسالت مشخصی مثل همین تبیین و حضور در میان مردم و خصوصا جوانان دارند، همچنان به پژوهش و تحقیق و نگاشتن کتاب و تدریس و تفسیر در بیت خویش دلخوش هستند!؟ وقتی هم به اطرافیان بزرگان بابت عدم حضور این بزرگان در میان مردم گلایه می کنیم می شنویم که می گویند مسئولان مدنظر تمایلی به اتلاف وقت در نشست های کوچک و گفت و شنود ندارند و صرفا سخنرانی در جمع های بزرگ را قابل می دانند! دلم به حال مظلومیت امام خامنه ای می سوزد وقتی می بینم حتی نمایندگان ایشان در استان ها و شهرستان ها که باید در میان جوانان باشند و هر شب در یک مسجد شنوای حرف مردم بشوند و یا فرماندهان سپاه که باید وقت زیادی را در جمع بسیجیان و فعالان انقلابی کف میدان فرهنگ و کار جهادی و فضای مجازی و… بگذرانند اصلا گویا به این رسالت خود فکر هم نمی کنند! یقینا منظورم از حضور حضرات در جمع مردم برگزاری میزهای خدمت که مردم گرفتار برای حل مشکلاتشان به دیدارشان می روند نیست بلکه حضور در بین همه اقشار و مردم است، حضوری توام با گفت و شنود، توام با نشست و برخاست، توام با رفت و آمد در حالی که متاسفانه نه تنها مردم این بزرگان را پدران دینی و معنوی و انقلابی خود در استان نمی یابند بلکه حتی انقلابی ها هم در احساس بی کسی و بی بزرگتری سالهاست که معلق اند! خیلی دوست داشتم که این حرف ها را رو در رو و زانو به زانو به بزرگان مان می گفتم اما دریغ از برگزاری چنین جمع ها و نشست ها و فرصت هایی! البته افسران جنگ نرم و فعالان فضای مجازی همان عناصر جهادی هستند که برای کار تمییز فرهنگی و انقلابی به حکم رهبرشان آتش به اختیار و خودجوش عمل می کنند و از قضا یکی از دلایل آن به فرموده رهبری قطع ارتباط قرارگاه مرکزی است که طبیعتا این ارتباط باید از طریق همین متولیان فرهنگی و انقلابی باید ایجاد شود که متاسفانه فعال نیستند و نهایتا یک ارتباط یک سویه و مختل و بعضا اشتباه ایجاد می کنند! در چنین شرایطی البته فعالان جبهه تبیین که با مردم عادی در کف میدان فضای مجازی که اصلی ترین آوردگاه نرم افزاری و فرهنگی است مواجه هستند البته به تکلیف خود واقف اند و عمل می کنند اما آیا متولیان و پدران و بزرگان کشوری و استانی و شهرستانی نیز به تکلیف خود عمل می کنند؟! نکند که فقط برای مظلومیت رهبری روضه بخوانند و خودشان از بزرگترین ضایع کنندگان حق ولی باشند؟! کاش حضرات تاملی کنند و اگر چه هیچ شخص خاصی را در این نوشته مخاطب قرار ندادم ولی از باب اهمیت بدم نمی آید همه ائمه جمعه، فرماندهان سپاه، متولیان حوزه و دانشگاه و مسئولان فرهنگی و مذهبی کشوری و استانی و شهرستانی، خود را مخاطب این کلام بدانند و تامل کنند در آنچه که مامور به آن بودند و آنچه که انجام دادند؛ ان شاالله که شرمنده وجدان خودشان و خون جوشان شهدای انقلاب اسلامی که رأس مطالباتشان تبعیت از رهبری بود و مصداق این جمله شهید حاج قاسم که گفت رهبری را تنها و مظلوم می بینم، نشوند!