روحانیون و حوزه در کشور ما نقش بسیار برجسته ای چه قبل از انقلاب و چه پس از آن ایفا نموده اند و در هر مقطعی که خوب عمل کرده اند، پیشرفت، عزت و استقلال کشور حفظ شده است و در هر مقطعی که بد عمل کرده اند، دچار شکست و یأس و وابستگی گردیده ایم که لازم دیدم روحانیون را بر اساس عملکردشان در عصر حاضر دسته بندی کنم، شاید روحانیون عزیز بتوانند ارزیابی خوبی از وضعیت خود در این دسته بندی پیدا کنند:

۱- آن دسته روحانیون باسواد و انقلابی که هم نسبت به مسائل دینی اشراف دارند، هم مسائل روز را به دقت دنبال میکنند و هم دلسوزانه نسبت به مسائل پیرامون خود اعم از اجتماعی و فرهنگز ای و سیاسی و شبهات روز موضع میگیرند و روشنگری میکنند و جریان سازی می نمایند. متأسفانه تعداد این روحانیون واقعاً کم و در هر استان انگشت شمار است.

۲- آن دسته روحانیونی که هم به مسائل دینی و هم مسائل روز کشور و جهان اشراف دارند ولی بعضاً چون احساس میکنند از انقلاب بی نصیب مانده اند، تمایلی هم ندارند به منازعات وارد شوند و از انقلاب دفاع کنند و اگر موضعی هم بگیرند غالباً مغرضانه و غیر منصفانه و در حمایت از دشمنان انقلاب است.

۳- آن دسته روحانیونی که کاری به مسائل اسلام و انقلاب و حقایق روز کشور و جهان ندارند و بعضاً حرفهایی میزنند که با مسلمات اسلامی هم در تعارض قرار دارند و حقایق سیره اهل بیت را تحریف میکنند، تنها به منظور این که نتایج سیاسی دلخواهِ حزب خود را بگیرند و برای برنامه هایشان بسترسازی کنند!

۴- آن دسته روحانیونی که به مسائل دینی اشراف دارند، ولی به مسائل روز کشور و جهان اشراف ندارند و بیشتر اخبار و تحلیلها را از افراد محدود پیرامون خود و به خصوص دفاتر خود میگیرند و براساس همان اطلاعات غلط، موضع گیریهای اشتباه دارند که با کمال تأسف، برخی علما و حتی مراجع مشهور در این دسته بندی وجود دارند.

۵- آن دسته روحانیونی که نه نسبت به مسائل دینی اشراف دارند و نه توان تحلیل مسائل روز را دارند، متأسفانه این روحانیون تنها به ارتزاق از اموری مانند نماز در ادارات و یا دریافت شهریه می پردازند و دغدغه ای هم برای افزایش اطلاعات خود و یا مؤثر بودن در ارتقای ایمانی و انقلابی جامعه ندارند و ترجیح میدهند در منازعات روز، طرف هیچ جریانی را نگیرند و بی طرف بمانند و یا خیلی عوامانه موضع بگیرند.