حجاریان و بسیاری از هم طیفانش پس از آن که جریان متبوعشان در اثبات تقلب گسترده انتخاباتی با شکست مواجه شدند، مدعی تخلف و تدلیس انتخاباتی سیستماتیک شدند، حجاریان در این خصوص میگوید:

«به نظر من واقعه‌ای اتفاق افتاده است که اسم آن “تدلیس سیستماتیک” است. در توضیح تدلیس باید بگویم که مثلاً اگر شما سه سال در شهرداری به مردم پول بدهید، بعد هم چهار سال در دولت به مردم سیب‌زمینی و یارانه و پول یا مفت بدهید و رأی بخرید، تدلیس سیستماتیک است. درست است؟»

حال سوالاتی که از سعید حجاریان و امثالهم می توان مطرح کرد این است که:

آیا نمی بینند دولت یازدهم در یک سال اخیر سیب زمینی و کنسرو در روستاها توزیع کرده است؟! در همین ۲-۳ ماه اخیر مقرری و یارانه طبقات خاص را افزوده است!؟ امکان آزاد کردن سهام عدالت را مهیا نموده است؟! روستاییان را از رأی ندادن به روحانی ترسانده است!؟ به صورت گسترده از امکانات دولتی برای امور تبلیغاتی استفاده کرده است!؟ وزیر و معاون وزارت امور خارجه که قانوناً از هرگونه موضع انتخاباتی منع شده اند مواضع انتخاباتی گرفته اند؟! دولت معاونان سیاسی استانداری ها به عنوان رئیس ستاد انتخابات معرفی کرده است؟! مسئولان بلندپایه دولتی در جلسات انتخاباتی احزاب در مجموعه های دولتی خط دهی میکنند؟!

خب! آیا اینها برای امثال حجاریان و آنان که در سال ۸۸ آن فتنه را به پا کردند یا توجیه نمودند، قابل رویت نیست؟! و یا این که خود را به ندیدن زده اند؟! این رفتارهای دوگانه ناشی از چیست؟! جز این که این قماش به تنها چیزی که می اندیشند منافع حزبی جریان خویش است؟! اگر انتخابات را ببازند ادعای تقلب و تخلف میکنند و کشور را به آشوب میکشند و اگر پیروز شوند دیگران را لال و زبان بسته می خواهند! و اگر در موضع ضعف و باخت باشند، دیگران را تهدید میکنند! و اگر دوستانشان تخلف و تدلیس انتخاباتی کنند در برابر آن سکوت مینمایند!