آنهایی که توفیق جبهه منا، جماران و تشکّلات مشابه کشوری یا شورای جوانان انقلابی رشت در سطوح محلی را به معنی افزایش احتمالی ضریب نفوذ نهادهای انقلابی در حاکمیت قلمداد میکنند و به این دلیل یا به این بهانه با رشد و نموشان مخالف هستند، بدانند که اتفاقاً وجود چنین تشکّلات مردمی و انقلابی فراگیری بهترین روش برای مقابله با تمایلات احتمالی نهادهای حاکمیتی مجاز یا غیرمجاز به دخالت در عرصه های سیاسی میباشد و این مسئله اتفاقا از سوی خود این نهادها با توجه به تجارب ناکام گذشته و بروز ظرفیتهای عظیم جوان در بدنه انقلابی، به خوبی درک شده است و از این رو این تمایل به شدت وجود دارد که محوریت در صحنه های سیاسی به تشکّلاتی مثل جمنا، جماران یا سایر تشکّلات انقلابی مردمی با کارکردهای وحدت برانگیز و جبهه ای واگذار گردد که این اقدام شایسته به خوبی در سطح مرکز، استانها و حتی شهرستانها شروع شده و در حال گسترش است.

این مسئله باعث میشود تا تشکّلات مردمی و انقلابی به جایگاهی برسند که هیچ نهاد حاکمیتی حتی انقلابی و حتی مجاز به ورود به صحنه های سیاسی هم دیگر نیازی به حضور یا دخالت در این صحنه ها حتی با هدفهای صحیح یا بهانه های موجه را احساس نکند، چرا که حضور چنین نهادهایی در صحنه های سیاسی نه تنها بعضاً به لحاظ قانونی دچار شائبه و مفسده انگیز است، بلکه کارکرد شناسایی، تربیت، رشد و هم افزایی برای نیروها و جریانات انقلابی را نیز ندارد؛ لذا به نظر میرسد نیروهای انقلابی باید این فرصتها را غنیمت بدانند و با همراهی فعال، از به بیراهه رفتن این تشکّلات با نقد و تذکر جلوگیری و با نظر و پیشنهاد حرکت رو به رشدشان را یاری نمایند، خصوصاً که جریانات غیرانقلابی چند سالی است با وحدت بر مواضع باطل و شخصیتهای بدسابقه و با کمیت ناچیز خود، بیشترین اثر ممکن را میگذارند و این تنها در سایه انفکاک نیروهای انقلابی بروز یافته است که باید پایان یابد.