یکی از مواردی که مکرراً مقام معظم رهبری به آن اشاره دارند، انتقاد از دوقطبی سازیهای دروغین است، دوقطبی هایی مانند اصولگرا و اصلاح طلب، راست و چپ، فقیر و غنی، برجامی و نابرجامی، دولتی و ضددولتی و… دوقطبیهایی هستند که بعضاً شنیده میشود و باتوجه به این که تنها دوقطبی مورد قبول رهبری دوقطبی […]
یکی از مواردی که مکرراً مقام معظم رهبری به آن اشاره دارند، انتقاد از دوقطبی سازیهای دروغین است، دوقطبی هایی مانند اصولگرا و اصلاح طلب، راست و چپ، فقیر و غنی، برجامی و نابرجامی، دولتی و ضددولتی و… دوقطبیهایی هستند که بعضاً شنیده میشود و باتوجه به این که تنها دوقطبی مورد قبول رهبری دوقطبی انقلابی و استکباری یا به عبارت دیگر انقلابی و ضدانقلابی است و این در حالی است که اخیراً در بین بدنه انقلابی یک دوقطبی کاذب دیگر نیز شنیده میشنود که حاکی از سوءبرداشت از منویات رهبری درباره دوقطبی انقلابی و ضدانقلابی است، برای درک مسئله یکبار به سخنان رهبری در این خصوص توجه میکنیم:
«در ایران اسلامی یک دوقطبیای وجود دارد؛ دوقطبی انقلاب و استکبار. قاطبهی ملّت ایران، انقلابی هستند. بین آن کسانی که به انقلاب علاقهمندند و کسانی که اصل انقلاب را قبول ندارند، دوقطبی هست.» ۹۴/۱۲/۵
البته برخی دوستان ممکن است به این نقل قول از رهبری که «باید مقابل جریان غیرانقلابی داخل نظام ایستاد» استناد کنند تا به آن دوقطبی دروغین رسمیت ببخشند در حالی که چنین جمله ای در بین سخنان مقام معظم رهبری وجود ندارد و یک تلخیص از این جملات ایشان است:
«از همان ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی، برخی تفکر انقلابی را قبول نداشتند و برخی هم با اینکه در داخل نظام بودند اما اعتقادی به مبارزه با استکبار نداشتند که باید در مقابل این جریان ایستاد/براساس سخنان امام رحمهالله ، موضوع «مردم»، «استقلال کشور»، «تدین و پایبندی به مبانی اسلامی»، مبارزه با استکبار و زورگویی»، «مسألهی فلسطین»، «موضوع معیشت مردم»، «توجه به مستضعفین و رفع فقر»، خطوط اصلی انقلاب هستند که از ترکیب آنها «هندسهی انقلاب» بهدست میآید.»
برخی از رسانه ها «کسانی را که تفکر انقلابی را قبول نداشتند و اهل مبارزه با استکبار نبودند» را با تخفیف غیرانقلابی خواندند، حال این که این افراد در قطب استکباری یا ضدانقلابی قابل گنجاندن هستند و اساساً نیازی به استفاده از کلمه غیرانقلابی برای این جریان وجود ندارد. از این گذشته مقام معظم رهبری در تاریخ ۹۵/۹/۳ صراحتاً ضمن تأیید دوقطبی انقلابی و ضدانقلابی، دوقطبی انقلابی و غیرانقلابی را اینچنین رد میکنند:
«بسیج لشکر انقلاب است، بسیج مال انقلاب است. اگر دوگانگیای وجود داشته باشد، دوگانگی انقلابی و ضدّ انقلابی است -حتّی [فرد] غیر انقلابی هم قابل کشش است، قابل جذب است؛ بنده معتقد به جذب حدّاکثریام، البتّه با روشهای خودش، نه اینکه حالا هر کاری بکنیم بهعنوان جذب حدّاکثری- انقلاب و ضدّ انقلاب. هر جناحی، هر کسی، هر آدمی که انقلاب را قبول دارد، در خدمت انقلاب است، دنبال انقلاب است، بسیج طرفدار او هم هست.»
تفاوت دوقطبی انقلابی و ضدانقلابی با دوقطبی انقلابی و غیرانقلابی در این است که در دوقطبی اول، یک اقلیتی در کشور داریم که اصل نظام و انقلاب را قبول ندارند و اکثریت در دایره انقلابی جا میگیرند، اما در دوقطبی درغین دوقطبی انقلابی و غیرانقلابی ، دایره انقلابی براساس عالیترین عیار انقلابی گری، خیلی تنگ و کوچک تعریف میشود و هرکسی از آن حد، عیارش کمی پایینتر باشد، غیرانقلابی فرض میشود؛ که در این دوقطبی، جای اقلیت و اکثریت عوض میشود و بخش زیادی از بدنه جامعه که دارای عیار عالی در شاخصهای انقلابی نیستند، به سمت آن اقلیت ضدانقلاب هل داده میشوند در صورتی که این با جذب حداکثری مدنظر رهبری کاملاً در تناقض است.