طبق آمار رسمی کشور، نرخ رشد باروری به ۱/۸ کاهش یافته است و این در صورتی است که سطح جایگزینی و خط قرمز در این شاخص ۲/۱ است و با این شرایط کشور به شدت به سمت پیری در حال حرکت است و دو مورد از مهمترین عوامل این وضعیت بحرانی، افزایش عارضه های تک فرزندی، دو فرزندی و بالا رفتن سن ازدواج است. مشکلاتی که اگر دولت و نهادهای حاکمیتی هرچه سریعتر با فرهنگسازی و تسهیل ازدواج و به خصوص حمایت از فرزندآوری، چاره ای برای آن نیندیشند، دیگر هرگز این شرایط قابل جبران نخواهد بود چرا که به مرور همراه با پیرتر شدن جامعه امکان فرزند آوری هم کاهش خواهد یافت و عملا امکانی برای بازگشت به حالت عادی وجود نخواهد داشت و دردناک این که با این شرایط، شخص وزیر بهداشت که مهمترین مسئولیت اجرایی در این خصوص را برعهده دارد چندی پیش گفته بود از شرایط بحرانی در خصوص جمعیت خارج شده ایم و کشور به حالت عادی رسیده است!!

در صورتی که شرایط فعلی ادامه یابد، در آینده ی نزدیک با معضلات خانوادگی و تربیتی بیشتری برای فرزندان مواجه میشویم، با کاهش جمعیت فعال، پویا و درآمدزای جامعه و افزایش جمعیت پیر، کارافتاده و بازنشسته کشور که به نگهداری و صرف هزینه نیاز دارند، عملا اقتصاد کشور دچار خسارت و رکود میگردد و ایران نیز ناچار خواهد شد تا مانند بسیاری از کشورهای غربی با دادن امتیاز به خارجی ها، از کشورهای دیگر مهاجر بپذیرد و این یعنی تضعیف فرهنگ اصیل ایرانی، افزایش ناامنی ها، معضلات اجتماعی، خروج سرمایه از کشور، کاهش قدرت نظامی کشور و بسیاری از مشکلات دیگر. تبعات ادامه وضعیت فعلی نرخ رشد جمعیت کشور اینقدر زیاد و غیر قابل جبران است که قوای سه گانه و فرهنگ سازان و همه مردم در جهت تغییر این شرایط بسیج گردند و نه این که بودجه ها و فرآیندهای مرتبط با این مشکل کاهش یا حذف گردند.