محسن کدیور، ضدانقلاب آمریکانشین، اخیرا مطلبی نوشته است با عنوان «ارزیابی تعریضات رهبری به ریاست جمهوری» و نظر امام خامنه ای درباره انتقاد علنی از مسئولان نظام را به چهار قسمت حرمت انتقاد علنی، تعریض علنی، پرسشهای متعدد و نهایتا فرمان آتش به اختیار، تقسیم‌بندی میکند و از تعریض رهبری به مسئولان نتیجه می‌گیرد که این‌ها با هم در تعارض هستند و رهبری فتوای خودش را در عمل نقض کرده است، اما آن فتواهایی که کدیور آن را نقض شده می‌خواند کدام است؟

«گزارش دادن ظلم مسئولین به مراکز و مراجع مسئول براى پیگیری و تعقیب، بعد از تحقیق و اطمینان نسبت به آن اشکال ندارد و حتّى اگر از مقدمات نهی از منکر محسوب شود واجب می‌گردد، ولى بیان آن در برابر مردم وجهى ندارد، بلکه #اگر موجب فتنه و فساد و #تضعیف_دولت_اسلامى‏ شود حرام است.»

سوال: «عدّه‌اى در برابر دیگران مبادرت به طرح کمبودها و ضعف‌هایى که در جمهورى اسلامى وجود دارد میکنند، گوش دادن به این سخنان و حکایت‌ها چه حکمى دارد؟
جواب: واضح است هر عملى که موجب بدنام شدن چهرۀ جمهورى اسلامى که در برابر کفر و استکبار جهانى ایستاده است، شود به نفع اسلام و مسلمین نیست. بنابراین، #اگر این سخنان موجب #تضعیف_نظام جمهورى اسلامى باشد جایز نیست.»

خب همانطوری که در فتاوای مقام معظم رهبری کاملا آشکار است، ممنوعیت انتقاد علنی به مسئولان در شرایطی که موجب تضعیف نظام اسلامی یا همان دولت اسلامی به معنی حکومت اسلامی گردد جایز نیست و همین کافی است تا عملکرد امام خامنه‌ای و فتواهای ایشان را در تناقض ندانیم و بلکه در یک راستا بشناسیم.

همانطور که ناکارآمد نشان دادن نظام و آرمان‌های مقدس جمهوری اسلامی حرام است، ناکارآمدی مسئولان نظام را هم نباید متوجه کلیت نظام کرد که این هم به منزله تضعیف نظام تلقی می‌گردد پس در جایی که مسئولان برخلاف چارچوب آرمانهای انقلاب و امام و رهبری عمل می‌کنند و نتیجه را متوجه کلیت انقلاب و آرمان‌هایش می‌کنند سکوت جایز نیست و باید حساب مسئولان ناکارآمد و نظام و آرمان‌های مقدس انقلاب را از آن عملکردها جدا کرد.

اگر ببینیم برخی مسئولان یا حامیان‌شان یا دشمنان قسم‌خورده انقلاب نتیجه مدیریت‌های اشرافی، غیرمردمی، غیرانقلابی، سازش‌کارانه، غیراخلاقی، غیرجهادی، بی توجه به قانون، رانتی و ضعیف خود را به نام نظامی می‌نویسند که اصولش در تعارض کامل با این خصائص است، قطعا #سکوت در جهت تضعیف نظام خواهد بود و باید با تفکیک صحیح و منصفانه بین عملکرد مسئولان و کلیت نظام، مانع تضعیف نظامی شد که حاصل مجاهدات پیامبران، ائمه، علما، شهدا و امام و رهبری است.