شبهه:

ﺷﺎﯾﺪ ﺩﻻ‌ﺭ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ۸۰۰ ﺗﻮﻣﺎﻥ ﺷﻮﺩ٬ ﺑﻨﺰﯾﻦ ۱۰۰ ﺗﻮﻣﺎﻥ٬
ﺷﺎﯾﺪ ………
ﺍﻣﺎ ﻣﻦ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ۲۰ ﺳﺎﻟﻪ ﻧﺨﻮﺍﻫﻢ ﺷﺪ
ﺗﻮﺍﻓﻘﺘﻮﻥ ﻣﺒﺎﺭﻙ
ﻣﺮﺩﯼ ﮐﻪ ﺩﯾﺮﻭﺯ ﺑﯽ‌ﻣﺤﺎﺑﺎ ﺳﺎﻧﺘﺮﯾﻔﯿﻮﮊ ﺍﺿﺎﻓﻪ ﻣﯽ‌ﮐﺮﺩ، ﯾﮏ ﻗﻬﺮﻣﺎﻥ ﻫﺴﺘﻪ‌ﺍﯼ ﺑﻮﺩ…
ﻣﺮﺩﯼ ﻫﻢ ﮐﻪ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺳﺎﻧﺘﺮﯾﻔﯿﻮﮊﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﺮﭼﯿﺪ، ﯾﮏ ﻗﻬﺮﻣﺎﻥ ﻫﺴﺘﻪ‌ﺍﯼ ﺍﺳﺖ…
ﺍﻣﺎ «ﻗﻬﺮﻣﺎﻥ ﻭﺍﻗﻌﯽ» ﻣﻦ ﻫﺴﺘﻢ
ﮐﻪ ﻫﺰﯾﻨﻪ ﻫﺮ ﺩﻭ ﻗﻬﺮﻣﺎﻥ ﺩﯾﺮﻭﺯ ﻭ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺭﺍ ﺑﺎ
ﺟﻮﺍﻧﯽ ﺍﻡ
ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﻣﯽ‌ﮐﻨﻢ
ﺍﻣﻀﺎﺀ : ﺟﻮﺍﻥ ﺍﯾﺮﺍﻧﯽ

پاسخ شبهه:

این که دلار گران باشد یا ارزان، این که کشور در تکنولوژی هسته ای پیشرفت کند یا نکند، این که در برابر دشمنان مقاوم باشد یا تسلیم شود، این که اقتصاد کشوردر برابر تنشها مقاوم بشود یا نشود، اینها برای کسانی که هدفشان از زندگی و جوانی تنها لذت بردن است، شاید چندان مهم نباشد؛ اما مگر می توان انسان بود و به فرزندان و آیندگان خود نیندیشید؟! مگر می توان انسان بود و به عزت و آبروی خود، وطن، هموطن و سایر انسان های حق طلب اهتمام نداشت؟! به راستی اگر قرار باشد فقط به لذت خود بیندیشیم و برای مان فرق نکند این لذت را به چه بهایی کسب کرده ایم می توانیم خودمان را انسان بدانیم؟! اگر بی تفاوت نسبت به دیگران، سرمان شب در گریبان و روز در آخورمان باشد، چگونه می توانیم خود را نه انسان، بلکه حتی موجودی اجتماعی بدانیم؟! آیا بااین مشخصات می توان کسی را قهرمان واقعی دانست؟! کسی که برایش عزت، اعتبار، سربلندی وطن و نیازهای فرزندان آینده کشورش مهم نیست و فقط حسرت لذتهای بیشتری که در جوانیش نبرده را می کشد، می تواند قهرمان واقعی باشد؟! قهرمان کسی است که جوانیش را در راه آرمان هایش سپری می کند و در این راه برای عزت و سربلندی هموطنانش فدا می کند، قهرمان کسی است که با دقت مسائل کشور و جهان را رصد میکند تا فرق دوست و دشمن و خیر و شر را بداند و در جهت منافع کشورش تلاش نماید و هزینه هم بدهد. قهرمان واقعی کسانی هستند که برای تأمین نیازهای جوانان  آینده کشورش، جان و جوانیش را فدا کرده است؛ آری قهرمانان واقعی جوانان ایرانی، امثال شهید احمدی روشن ها هستند نه مدعیان بی هنر و لذت و طلب.