اگر سوال این باشد که آیا حضور در راهپیمایی ۲۲ بهمن نقشی در حل مشکلات کشور دارد؟! پاسخ این است که آری، از این جهت که نقشه‌ها، عملیات‌ها و پول‌پاشی‌های تفرقه‌افکنانه آمریکا، غرب و آل‌سعود را برای ایجاد تقابل بین اقشار مردم و بین مردم و نظام، خنثی و ایشان را ناامید می‌کند، شرط لازم برای حل مسائل و مشکلات کشور است؛ اما قطعا شرط کافی نیست؛ بلکه شروط لازم دیگری هم وجود دارد از جمله دقت عمل در انتخابات‌ها و از جمله مطالبه‌گری صحیح از منتخبان‌مان؛ به عنوان مثال یک سال دیگر باید در انتخاب نمایندگان مجلس بیشتر دقت کنیم تا نمایندگانی انتخاب کنیم که دغدغه‌های اصلی‌شان، حزبی و شخصی نباشد، نمایندگانی که ببینیم و بدانیم برای کسب رای حاضر نیستند هر کاری کنند، نمایندگانی که هر سال اقوام و دوستان‌شان حین خرید و فروش رای بازداشت نمی‌شوند، نمایندگانی که بجای دغدغه حذف یارانه مردم، افزایش قیمت سوخت، رشد عوارض، واردات بی‌رویه، عدم حمایت از صنایع، مسائل مالباختگان موسسات مالی، ورشکستگان صنایع و بیکاران، برای حقوق خودشان گریبان چاک ندهند! کسانی را که در برابر فساد واقعا قاطع باشند نه این که مفاسد دوستان‌شان را سانسور و تطهیر کنند و اتهامات اثبات نشده رقبای‌شان را قطعی بخوانند و حتی شایعات ضدانقلاب را معیار افشاگری خود قرار دهند و بعد مجبور به پس‌گرفتن حرفهای‌شان بشوند، اما این هم مثل حضور در راهپیمایی ۲۲ بهمن کافی نیست؛ در انتخابات‌های دیگر هم باید هوشیار بود و نباید تحت تاثیر پروپاگاندای جریانات غیرانقلابی و هم‌افزایی‌شان با ضدانقلاب در فضای حقیقی، رسانه‌ای و مجازی قرار گرفت که اگر انتخاب‌های‌مان مطلوب دشمنان انقلاب شد دیگر خودمان را باید نکوهش کنیم نه انقلاب و آرمان‌هایش را و همان‌طور که در مقدمه بیان شد، صرف انتخاب درست هم کافی نیست، نباید منتخبان و حتی منتصبان را رها کرد، باید مطالبه‌گری را ادامه داد و هرجایی اشتباهی رخ داد بدون تعصب و البته کینه، تذکر داد. تنها در این صورت است که بخش زیادی از مشکلات حل خواهد شد و البته در کنار همه اینها باید از نقش خودمان در حل مسائل اقتصادی و اجتماعی غافل باشیم بلکه با اهتمام به نقش‌مان در اصلاح الگوی مصرف، حمایت از تولیدملی، توجه به فرهنگ اصیل اسلامی ایرانی خودمان، پرهیز از فعالیت‌های مخرب اقتصادی و…‌ در کاهش مشکلات و حل‌شان حرکت کنیم.