در حالی که سردار علیزاده از نیروهای انقلابی و مجاهد استان گیلان، از سوی خیل نیروهای انقلابی تشویق به نامزدی در عرصه انتخابات مجلس می شد، ولی به منظور فعالیت در جهت ایجاد وحدت بین نیروهای انقلابی، عرصه ایجاد رفاقت و ائتلاف را ایثارگرانه به رقابت و اختلاف ترجیح داد؛ این سردار عزیز در بخشی از پیامش اینچنین بیان می کند:

«…لذا با مشورت دوستان ارزشی در استان، راهنمایی و حمایت بزرگان استان، جهت حفظ انسجام و ائتلاف جبهه ارزشی اقداماتی انجام گرفته که به لطف و عنایت خداوند متعال و توجه حضرت ولی عصر(عج) مورد اقبال همگان قرار گرفت. تکلیف شد که پیگیری این امر مقدس را بعهده داشته باشم. البته با بضاعت ناچیز، دست بسوی خیل عظیم دوستانی که دلسوخته انقلاب و گوش به فرمان رهبر معظم انقلاب حضرت آیت الله العظمی امام خامنه ای عزیز (دامت برکاته) دراز نمودم. مجموعه ای از اقشار مختلف گردهم آمدیم تا این وظیفه الهی را به عنوان بزرگترین معروف دنبال نماییم. که الحمدلله امروز تبدیل به حرکتی مثبت در جهت تحقق همنشینی برای همدلی و همزبانی شده و ان شاءالله با همگرایی به رفتار جمعی جبهه انقلاب اسلامی خواهد انجامید….حقیقتاً بنده بین دو امر خیر، بمانم این انسجام و وحدت را با دوستان دنبال کنم و یا به دعوت مردم  پاسخ مثبت دهم و وارد انتخابات شوم، قرار گرفتم که پس از رایزنی های زیاد و مشورت و توجه رضایت حق تعالی به این نتیجه رسیدم که تکلیف در ماندن و دنبال کردن وحدت و انسجام جبهه ارزشی است و این گزینه را انتخاب کردم. خدا می داند برایم بسیار سخت بود این تصمیم، ولی رضای خدا را درآن دیدم. زیرا از امام خمینی(ره) و رهبر عظیم الشان انقلاب، شهدا، ایثارگران و ملت سرافراز ایران آموختم که آن کاری که سخت تر است را برکاری که آسان تر است ترجیح دهم.»

متن کامل نامه را اینجا بخوانید.

یک دعوت انقلابی:

اکنون که این سردار انقلابی یاد یار ایثارگرش سردار شهید املاکی (که ماسک شیمیاییش را به همرزمش داد و شهید شد) را در اذهان زنده کرده است، شایسته است که با قدرشناسی از این مسئله، موارد زیر مد نظر همه نامزدهای انقلابی و حامیانشان قرار گیرد: 

اولاً- رقابت شان به نحوی باشد که مایه کدورت و انشقاق در  میان حامیان شان نشود و بیش از این که در پی اثبات خودشان باشند، با گفتار و رفتارشان معرفی کننده خوبی برای گفتمان انقلاب اسلامی باشند.

ثانیاً- نیم نگاهی به چنگ و دندان های دشمنان انقلاب و رهبری داشته باشند تا خدای ناکرده رقابت با رفقا، موجب غفلت از نقشه های اشقیاء نگردد.

ثالثاً- باب رفاقت و ائتلاف را با اخلاق صحیح اسلامی تا روز آخر بازگذارند تا شاید اگر خودشان یا سایر نیروهای انقلابی احساس کردند اقبال خوبی از سوی مردم ندارند به نفع نیروهای انقلابی کنار بکشند.