ظریف در برنامه دید درشب:

“دیدارم با اوباما کاملا اتفاقی بود و رو در روی هم قرار گرفتیم. آقای کری معرفی کرد و دست دادیم و احوالپرسی کردیم. آقای اوباما حرف تلخی به من زد و گفت امیدوارم این برخورد برای شما در داخل ایران سنگین تمام نشود. من از آن جمله واقعا رنج بردم. پاسخ دادم به هیچ وجه چون من احساس می کنم یک دیپلمات نباید نقطه ضعفی در مقابل طرف مقابل داشته باشد.”

آقای ظریف! شما که مدعی هستید انتقاد به دست دادن با اوباما به عنوان نقطه ضعف شما در مذاکرات تبدیل شد، پس چگونه آن همه اظهارات نسنجیده و مکرر دولتمردان به خصوص شخص روحانی که دقیقا در کوران مذاکرات مبنی بر خالی بودن خزانه و بستگی داشتن آب، هوا و نان ما به رفع تحریمها انجام می‌شد را هیچگاه به عنوان نقطه ضعف تان در مذاکرات تلقی نکردید؟!

انتقاد به مصافحه با اوباما و سایر انتقادهایی که در روند مذاکرات به شما شد اگر چه برای شما گران آمد و با توهین و تهمت از سوی دولتمردان همراه شد ولی مطمئنا در کاهش زیاده خواهی های آمریکا و تقویت موضع تان در برابرشان موثر بوده است.

شما ادعا می‌کنید که مصافحه تان با اوباما کاملا تصادفی بوده است لیکن ما فراموش نکرده‌ایم که این مصافحه قبل از سفرتان به آمریکا مدام از سوی روزنامه‌ها و شخصیت‌های طیف شما به منظور تابوشکنی مطالبه می‌شد و یادمان نرفته که برای توجیه تماس تلفنی روحانی و اوباما نیز چه بهانه‌هایی تراشیده شد.

حتی با فرض عدم دخالت شما در این تابوشکنی‌ها باز هم نمی‌توانیم آنها را با توجه به نیاز آمریکا به این تماس‌ها و مصاحفه‌ها به منظور مانور تبلیغاتی برای نمایش چهره تسلیم شده از ایران، تصادفی بدانیم و ادعای شما مبنی بر کاملا تصادفی بودن این مصافحه را حداقل ناشی از سهل اندیشی و دشمن نشناسی شما می‌دانیم.