شبهه: ﺑﺨﻮﺍﻥ ﺑﺎ ﺗﺮﺟﻤﻪ ﺑﻌﺪ ﺍﮔﺮ ﺧﺠﺎﻟﺖ ﻧﮑﺸﯿﺪﯼ ﺑﮕﻮ ﺍﯾﻦ ﺳﺨﻨﺎﻥ ﺁﻓﺮﯾﺪﮔﺎﺭ ﺍﺳﺖ! ۱ – ﺣﻀﺮﺕ ﻣﺤﻤﺪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺍﺯ ۴ ﺯﻥ ﻋﻘﺪﯼ ﻣﯿﺘﻮﺍﻧﺪ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ. ۲ – ﺣﻀﺮﺕ ﻣﺤﻤﺪ ﻧﻮﺑﺖ ﻫﻤﺨﻮﺍﺑﮕﯽ ﺑﺎ ﺯﻧﺎﻧﺶ ﺭﺍ ﺑﻬﺮ ﻧﺤﻮﯼ ﮐﻪ ﺻﻼﺡ ﺑﺪﺍﻧﺪ ﻣﯿﺘﻮﺍﻧﺪ ﺗﻨﻈﯿﻢ ﻭ ﯾﺎ ﻣﻘﺪﻡ ﻭ ﻣﻮﺧﺮ ﺳﺎﺯﺩ. ۳ – ﺣﻀﺮﺕ ﻣﺤﻤﺪ ﻣﯿﺘﻮﺍﻧﺪ ﻫﺮ […]
شبهه:
ﺑﺨﻮﺍﻥ ﺑﺎ ﺗﺮﺟﻤﻪ ﺑﻌﺪ ﺍﮔﺮ ﺧﺠﺎﻟﺖ ﻧﮑﺸﯿﺪﯼ ﺑﮕﻮ ﺍﯾﻦ ﺳﺨﻨﺎﻥ ﺁﻓﺮﯾﺪﮔﺎﺭ ﺍﺳﺖ! ۱ – ﺣﻀﺮﺕ ﻣﺤﻤﺪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺍﺯ ۴ ﺯﻥ ﻋﻘﺪﯼ ﻣﯿﺘﻮﺍﻧﺪ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ. ۲ – ﺣﻀﺮﺕ ﻣﺤﻤﺪ ﻧﻮﺑﺖ ﻫﻤﺨﻮﺍﺑﮕﯽ ﺑﺎ ﺯﻧﺎﻧﺶ ﺭﺍ ﺑﻬﺮ ﻧﺤﻮﯼ ﮐﻪ ﺻﻼﺡ ﺑﺪﺍﻧﺪ ﻣﯿﺘﻮﺍﻧﺪ ﺗﻨﻈﯿﻢ ﻭ ﯾﺎ ﻣﻘﺪﻡ ﻭ ﻣﻮﺧﺮ ﺳﺎﺯﺩ. ۳ – ﺣﻀﺮﺕ ﻣﺤﻤﺪ ﻣﯿﺘﻮﺍﻧﺪ ﻫﺮ ﺯﻥ ﻣﻮﻣﻨﻪ ﺍﯼ ﮐﻪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺪﻭﻥ ﻣﻬﺮﯾﻪ ﻭ ﺷﻬﻮﺩ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻋﺮﺿﻪ ﮐﻨﺪ ﺑﻌﻨﻮﺍﻥ ﻫﻤﺴﺮ ﺑﭙﺬﯾﺮﺩ. ۴ – ﺍﺯ ﻧﻮﺑﺘﯽ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﻣﺤﻤﺪ ﺑﺮﺍﯼ ﻫﻤﺒﺴﺘﺮ ﺷﺪﻥ ﺑﺎ ﺁﻧﻬﺎ (ﺯﻧﺎﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﻣﺤﻤﺪ) ﻗﺎﺋﻞ ﻣﯿﺸﻮﺩ، ﺑﺎﯾﺪ ﺭﺍﺿﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ. ۵ – ﺣﻀﺮﺕ ﻣﺤﻤﺪ ﺍﺯ ﺭﻋﺎﯾﺖ ﻋﺪﺍﻟﺖ ﻭ ﺷﻨﺎﺧﺘﻦ ﺣﻖ ﺗﺴﺎﻭﯼ ﺑﺮﺍﯼ ﺯﻧﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﻣﻌﺎﻑ ﺍﺳﺖ . ۶ – ﭘﺲ ﺍﺯ ﻣﺮﮒ ﺣﻀﺮﺕ ﻣﺤﻤﺪ،، ﮐﺴﯽ ﺣﻖ ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ﺑﺎ ﺯﻧﺎﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﻣﺤﻤﺪ ﺭﺍ ﻧﺪﺍﺭﺩ. ۷ – ﺣﻀﺮﺕ ﻣﺤﻤﺪ، ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺳﺎﯾﺮ ﻣﻮﻣﻨﺎﻥ ﺑﺮﺗﺮﯼ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺩﺍﺷﺖ. ۸ – ﺯﻧﺎﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﻣﺤﻤﺪ، ﺣﻖ ﺗﻘﺎﺿﺎﯼ ﻧﻔﻘﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ. ۹ – ﺯﻧﺎﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﻣﺤﻤﺪ، ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺑﺮ ﻣﺮﺩﻡ ﻇﺎﻫﺮ ﺷﻮﻧﺪ ﻭﺍﺯ ﭘﺸﺖ ﭘﺮﺩﻩ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎ ﻣﺮﺩﻡ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﻨﻨﺪ. ۱۰ – ﺯﻧﺎﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﻣﺤﻤﺪ،ﺍﺯ ﺯﯾﻨﺘﻬﺎﯼ ﻣﺘﺪﺍﻭﻝ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﺟﺎﻫﻠﯿﺖ ﺑﺎﯾﺪ ﺧﻮﺩﺩﺍﺭﯼ ﮐﻨﻨﺪ. ۱۱ – ﺣﻀﺮﺕ ﻣﺤﻤﺪ، ﻣﯿﺘﻮﺍﻧﺪ ﺑﺎ ﺧﻮﯾﺸﺎﻭﻧﺪﺍﻧﺶ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻭﯼ ﻣﻬﺎﺟﺮﺕ ﮐﺮﺩﻧﺪ، ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ﮐﻨﺪ. ۱۲ – ﺯﻧﺎﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﻣﺤﻤﺪ، ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺕ ﺍﺭﺗﮑﺎﺏ ﺍﻋﻤﺎل ﻧﺎﺷﺎﯾﺴﺖ ﺩﻭﺑﺮﺍﺑﺮ ﺯﻧﺎﻥ ﻋﺎﺩﯼ ﻣﺠﺎﺯﺍﺕ ﻭ ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺕ ﺍﻗﺪﺍﻡ ﺑﻪ ﻋﻤﻞ ﺷﺎﯾﺴﺘﻪ، ﺩﻭﺑﺮﺍﺑﺮ ﭘﺎﺩﺍﺵ ﺩﺍﺩﻩ ﻣﯿﺸﻮﻧﺪ . (۶و۳۰ﻭ۳۱و ۳۳ و ۵۰ و ۵۱ و ۵۳ ﺍﺣﺰﺍﺏ)
پاسخ به شبهه
در نگاه اول به نظر می رسد شبهه تلاش کرده است تا طوری وانمود کند که قرآن کتابی است که به نفع پیامبر و یا حتی به دست پیامبر نوشته شده است و در گام دوم تلاش کرده است تا از آیات تعدد زوجات پیامبر اعظم در قرآن حکیم نتیجه بگیرد ﮐه پیامبر اسلام، نعوذ بالله انسانی هوسران بوده است که در پاسخ به این دو محور شبهه موارد زیر تقدیم می گردد:
۱- اعجاز قرآن به عنوان کتاب آسمانی در زمینه های مختلف، اعم از پیشگویی هایی صادقانه در خصوص برخی وقایع تاریخی و یا بسیاری از موارد علمی و طبیعی در خصوص خلقت بشر، آفرینش جهان و … که صدها سال بعد بشر به آنها دست یافت یا اعجازهای ادبی آن، اموری نیستند که بابت یک مسئله که فردی متوجه دلیلش نشود قابل رد باشد.
۲- یکی از مواردی که در کیفیت، کمیت و سرعت رسالت پیامبر اکرم (ص) مؤثر بوده، عامل ازدواج بوده است؛ سنت ازدواج برای تقریب دو قوم یا یک فرد به یک قوم در زمانی که حاکمیت در عربستان به صورت قبیله ای بود یک واقعیت غیرقابل انکار است که (شاید به همین دلیل این آیات در سوره احزاب آمده است)، به همین دلیل پیامبر (ص) در موارد متعددی ازدواجهای مصلحتی داشتند که در برخی از این ازدواج ها هرگز به وصلت منجر نگردید یا یکی دیگر از ازدواجهای حضرت رسول با همسر سابقِ ناپسری اش (آیات ۴ و ۵ احزاب) تنها به دلیل رد یکی از سنتهای غلط اعراب بود (که ناپسری را مثل پسر واقعی فرض می کردند و احکامی به همان شیوه برایش مترتب می دانستند)، نگاهی به این ازدواجهای مصلحتی پیامبر (ص) نشان می دهد که نمی توان برای همه آنها احکام و شرایط مساوی را اجرایی دانست و به همین دلیل خداوند برخی از جزییات این ازدواج ها را با ازدواجهای عادی متفاوت تعریف می نماید و با این وجود اخلاق پیامبر در برابر همسرانشان به شدت عادلانه، با محبت و بزرگوارانه بود به حدی که این مسئله باعث جسور شدن برخی از همسرانشان گردید که این مسئله موجب تشر قرآن به ایشان گردید.
۳- توجه به برخی نکات به راحتی اتهامات ناشایستی که به لحاظ ازدواجهای متعدد به پیامبر وارد می شود، را رد می کند، اولاً این که حضرت پیامبر در ۲۵ سالگی با بیوه ای ۴۰ ساله ازدواج کردند و تا سن ۵۰ سالگی به ازدواج با همین بانوی ۶۵ ساله بسنده کرده بودند، ثانیاً بین همسران پیامبر که در سنین ۵۰ تا ۶۳ سالگی با حضرت ازدواج کردند تنها ۲ نفر از آنها دوشیزه بودند و بقیه بیوه بودند، ثالثاً بیشتر همسران پیامبر از میانسالگی رد شده بودند و سالخورده محسوب می شدند و این ازدواجها بیشتر جنبه حمایتی یا کرامتی داشتند، رابعاً همانطوری که گفته شد برخی از ازدواجهای پیامبر کاملا جنبه مصلحتی داشتند و بعضاً تنها در جهت تألیف قلوب بین اقوام و قبائل با پیامبر اسلام رخ داد که بعضاً تنها در همان حد خواستگاری و سپس خواندن عقد خاتمه یافتند، خامساً آیه ۵۲ سوره احزاب گرفتن همسر دیگر (غیراز مواردی که ذکرشد) برای پیامبر را ممنوع کرده است که در متن شبهه به آن اشاره نگردیده است که مجموع این عوامل هرگونه ادعای زشت و ناپسندی در قبال پیامبر عزیز اسلام را رد میکند.
۴- اگر قرآن در خصوص ازدواجهای پیامبر به ظاهر تسهیلاتی را چه به لحاظ تعداد و چه به لحاظ نوع رابطه با همسرانش تعیین کردند در جای دیگر نیز تکلیف خاصی مثل تهجد و نمازشب را به عنوان یک واجب به صورت ویژه برای پیامبر تعیین میکند (۷۸ و ۷۹ اسراء)، به راستی چگونه ایام شریف عمر پیامبر که سرشار از بذل جان و مال و عمر و پذیرش خطر و سختی جهاد، مهاجرت و ایثار برای هدایت انسان آن هم بین جاهلان عرب بوده است را می توان با این اتهامات خدشه دار کرد؟!