مایکل دوران، عضو ارشد اندیشکده هادسون در نشست کنگره درباره اتاق جنگ رسانه‌ای کاخ سفید برای مدیریت اخبار توافق هسته‌ای و استراتژی کلان اوباما برای استفاده از ایران برای مدیریت منطقه خاورمیانه پرده از برخی وقایع برداشت که خلاصه ای از اظهارات مهم وی ارائه میگردد و سپس تحلیلی بر این اظهارات تقدیم میگردد:

• او گفت که اوباما از ۲ سال قبل از این که رئیس جمهور بشود به عنوان یک سناتور بر لزوم داشتن سیاست تعاملی با ایران تأکید کرده بود و وقتی رئیس جمهور شد، بحث مذاکرات هسته ای را برای شروع این تعامل با ایران در دستور کار قرار میدهد تا با ایجاد تعامل با ایران، از ایران برای اجرای سیاستهای منطقه ایش در خاورمیانه استفاده کند ولی از آنجا که چنین سیاستی در آمریکا مخالفانی داشت، این عمل را با مخفی کاری رسانه ای و یک تیم جنگ رسانه ای مجرب ادامه داد تا حدی که مذاکرات محرمانه عمان در سال۲۰۱۲ را آغاز کرد. در نوامبر ۲۰۱۳ که توافق هسته‌ای (ژنو) با ایران حاصل شد، مذاکرات پنهانی نیز افشا گردید اما تنها اندکی از افراد از مهم بودن این مذاکرات خبر داشتند. نقش اتاق جنگ رسانه‌ای کاخ سفید، پنهان کردن سیاست اصلی اوباما با انتشار خبرهای متناقض بود، اما این مخفی کاری رسانه ای با انتخاب روحانی به سیاست دیگری تغییر کرد، از این مقطع اوباما تلاش کرد حضور روحانی و شعارهایش را عقب نشینی ایران معرفی کند تا به این بهانه سیاستهای تعاملیش را که از قبل به صورت محرمانه تثبیت شده بود از حالت محرمانه خارج کند و روحانی را در مسیر تعامل با ایران تحت فشار بگذارد. اوباما هدفش از مذاکرات هسته ای را کنترل تسلیحاتی ایران نشان میداد ولی در واقع او دنبال به خدمت گرفتن نفوذ ایران در خاورمیانه برای اعمال سیاستهایش بود. (متن کامل خبر را اینجا بخوانید)
• تأملی بر سیاست اوباما در تحقق برجام اهمیت برجام منطقه ای را برای آمریکا به خوبی اثبات میکند و نشان میدهد که ایران قبل از این که روحانی رئیس جمهور بشود در مسیر تحقق توافق بود و تنها برای این که چنین توافقی برای دولت آمریکا مایه سرشکستگی و تحت فشار قرار گرفتن نشود این مسئله به صورت محرمانه دنبال میشد و این که ادعای برخی از دولتمردان و حامیانشان مبنی بر این که مذاکرات هسته ای قبل از دولت یازدهم بی فایده و بدون پیشرفت بوده یک تصور خام و واهی بوده است که البته در مناظرات انتخاباتی از این ادعای واهی و کذب نهایت استفاده انجام شد و جالب این که شخصی مثل سریع القلم هم گفته بود که اگر جلیلی رئیس جمهور میشد توافق هسته ای ۲سال زودتر صورت میگرفت! و در نهایت به این نتیجه میرسیم که عطش نمایان روحانی برای رسیدن به توافق و تعلیق سریع بسیاری از بخش های هسته ای در همان ابتدای مذاکرات هسته ای و دم از خالی بودن خزانه زدن و یا ارتباط دادن آب و غذا و هوای مردم به توافق هسته ای، عاملی شد تا هم شتاب آمریکا برای رسیدن به توافق کم گردد و هم قدرت امتیازگیری شان افزایش یابد و هم توان چانه زنی تیم هسته ای ما به مراتب کاسته گردد.