دولت اگر اطلاعاتش درباره دارایی‌های مردم اینقدر دقیق شده است که می‌تواند به دقت ۳ دهک را جدا و به حذف یارانه ایشان در بودجه ۹۷ اقدام کند، چرا به جای قطع این یارانه ناچیز، به دنبال دریافت واقعی مالیات نمی‌رود که درآمدی کلان نصیب دولت می‌کند؟!

و این که اگر دولت اشتباها یارانه افراد دهکهای پایینتر را قطع کرد چه؟! چگونه آسیبی که به ایشان وارد شده است را مرتفع خواهد کرد؟! چند نفر و با چه هزینه‌ای باید مامور رسیدگی به اعتراضات مردم بشوند؟!

نکته دیگر این که مگر می‌توان پرداختی‌های مردم را به پرداختی‌های جهانی نزدیک کرد در حالی که درآمدهای‌شان تفاوت بسیاری زیادی با درآمدهای بین المللی همان مشاغل‌شان دارد؟!

آیا اجبار مردم به این که برای دریافت یارانه نیازمندی خود را به نهادهای حمایتی اثبات کنند می‌تواند احترام به عزت و آبروی مردم تلقی گردد؟! دولت با این ثبت نام تنها عزت مردم را خدشه دار میکند و الا همانطور که قبلا هم ایشان را مجبور به ثبت نام در سامانه کرد تا نیازمندی خود را گواهی بدهند بازهم مردم از دریافت یارانه ای که واقعا حق خود میدانند منصرف نخواهند شد!

مگر دولت تا اینجا کم از هدف‌مندی یارانه ها و از محل فشاری که بر سفره مردم آمده است کسب درآمد کرده است که هنوز حاضر نیست از این مبلغی که امروز ارزشش شاید به ربع یا خمس کاهش پیدا کرده است صرف نظر کند؟!

آقای روحانی قیمت بنزین را طی چند سال از ۱۰۰ تومان به ۴۰۰ و سپس ۷۰۰ و بعد ۱۰۰۰ رسانده است و می‌خواهد در بودجه ۹۷ به بیش از ۱۵۰۰ تا سقف ۲۲۰۰ برساند، خب در ازای این همه افزایش درآمد ناشی از افزایش قیمت سوخت و با وجود ثابت نگه داشتن مبلغ یارانه نقدی به بهانه‌هایی مثل توزیع سبد کالا و بیمه همگانی سلامت که هر دو عملاً ملغی شده‌اند، چرا دست از سر مردم بر نمی‌دارد؟!

ضمناً آقای روحانی که نصف مبلغ درآمد هدفمندی را به خزانه واریز نکرده است و حتی بابتشان به مجلس گزارش هم نمی‌دهد چرا توقع دارد مردم به او اعتماد کنند و بپذیرند درآمد اضافه جدید را واقعا خرج هزینه‌های جاری خود یا بدهکاری‌های نجومی خود نمی‌کند؟!

آقای روحانی که در شعارهای انتخاباتی خود قول داده بود نه یارانه را حذف کند و نه قیمت سوخت را افزایش دهد و حتی اینها را شایعه ستادهای رقیب خوانده بود، چطور به خودش حق میدهد این‌چنین وقیحانه بر خلاف وعده خود عمل کند و در بودجه ۹۷ هم از یارانه مردم بزند و هم قیمت‌ها را به صورت جهشی افزایش دهد؟!

یکی از نکات ضعف دولت یازدهم که گویا در دولت بعد آقای روحانی هم ادامه می یابد، افزایش فاصله طبقاتی است چرا که دولت، مازاد هزینه های خود را بیش از این که از طریق ارتقای بهره وری و کاهش هزینه های جاری و ریخت و پاشهایش دنبال کند، از راه دست کردن در جیب مردم تأمین میکند که قطعا غیر قابل قبول است.

دولت باید بین یارانه و صدقه تفاوت قائل باشد، این درست است که صدقه را باید به مستحق داد اما اگر به سبک حکومت‌داری حضرت امیر المومنین دقت کنیم می‌بینیم که ایشان باوجود این که در دریافت زکات بر اساس میزان اموال عمل می‌کردند اما در پرداخت مازاد بیت‌المال به همه سهم مساوی پرداخت می‌کردند که این تساوی صدای متمولینی را در می‌آورد.