این که فوت یک هنرمند جوان مردمی مانند مرتضی پاشایی اینچنین روی مردم عاطفی ایران تأثیر بگذارد چندان چیز غریبی نیست ولی با این وجود تشکیل تجمعات یک پارچه در اکثر شهرهای بزرگ کشور و خواندن گروهی ترانه های وی، چیزی نیست که چندان بتوان آن را تصادفی و یا طبیعی قلمداد کرد، در هر صورت به منظور بررسی حواشی فوت این خواننده پاپ مردم مسئله را از چند جنبه مورد واکاوی قرار می دهم:

• مرتضی پاشایی یک خواننده مردمی به معنای واقعی بود، او با مردم زیست و در بین همین مردم از دنیا رفت. صدای مرتضی پاشایی در ذهن عموم ایرانیان بیش از هر چیز ایشان را به یاد اوقات ملکوتی افطار ماه رمضان و برنامه ی ماه عسل می اندازد و چنین خاطره ی شیرینی از یک هنرمند به راحتی از ذهن مردم نمی رود، خواننده ای که در عین ابتلا به بیماری سخت سرطان، آثاری پر از عشق و امید و ایمان به خداوند را منتشر می کرد و پس از فوت وی نیز خانواده ی وی از ایمان و اعتقاد وی به اسلام، اهل بیت و انقلاب سخن گفتند و سوءاستفاده ای را که از فوت جگرگوشه شان شد را به شدت تقبیح کردند.
• این که مردم از فوت هنرمند محبوبشان ناراحت بشوند جای تعجب ندارد، چرا که مردم ایران همیشه مردمی قدرشناس بوده اند و پاسخ محبت را با محبت داده اند ولی این که این محبت اینچنین به سمت خیابان به خصوص نقاط بالاشهر کشور کشیده شود جای دقت دارد، نه از این باب که حرکت مردم تخطئه گردد بلکه از این جهت که آیا می توان این انسجام و هماهنگی در شهرهای زیاد کشور را تصادفی دانست؟ به نظر می رسد باید سطح عمومی فرهنگ مردم را ارتقا داد تا اینچنین مورد سوءاستفاده جریان های خاص سیاسی قرار نگیرند.
• چند روز قبل از فوت مرتضی پاشایی یک بار خبر فوت او به سرعت در فضای مجازی پخش شد و پخش کنندگان آن خبر به شدت مورد گلایه ی شخص مرتضی پاشایی قرار گرفتند؛ با توجه به انتشار اخبار کذب اینچنینی در خصوص برخی افراد و شخصیت های معروف دیگر، انتشار خبر کذب اولیه فوت پاشایی در ابتدا تنها یک شیطنت یا یک اشتباه رسانه ای تأویل شد، اما بکارگیری همان سرعت و شیوه انتشار در ایجاد یک حرکت منسجم در شهرهای مختلف کشور احتمال برنامه ریزی شده بودن این حرکت را تقویت می نماید.
• تشکیل تجمعات سریع، منسجم و هیجانی آن گاه که برای فوت یک جوان هنرمند مردمی صورت می گیرد به خودی خود هیچ نگرانی ایجاد نمی کند، اما وقتی این فضا و شیوه ی شکل گیری و موقعیت های مکانی تجمعات را با فضای فتنه ۸۸ مقایسه می کنیم یادمان می آید که چگونه سران فتنه و رسانه های بیگانه با طرح موضوع تقلب به عنوان اسم رمز فتنه (به قول آقای ابطحی)، با استفاده از رسانه های مجازی و ماهواره ای، احساسات مردمی که نسبت به ظلم حساسند را به بازی گرفتند و با ایجاد فضای احساسی به موج سواری پرداختند می توان نگران شد، نگرانی بازهم به صرف شباهت تجمعات سریع و مشابه نیست، بلکه از جایگاه رسانه های اجتماعی است، رسانه هایی که خیلی سریع دروغی را در جغرافیای کشور منتشر می کنند و یا خیلی سریع قرار تجمع و حتی جزئیات تجمعات را در شهرهای مختلف تعیین می کنند.
• همیشه تکذیب خبری که در فضای مجازی و شبکه های اجتماعی به سرعت منتشر می شود به این سادگی نیست، اگر خبر مرگ کسی منتشر شد شاید با یک پیام و یا تصویر از آن فرد بتوان خبر را تکذیب کرد، ولی وقتی خبر، مثلاً خبر تقلب در انتخابات و یا یک تهمت پیچیده باشد به این سادگی قابل تکذیب نیست و این اهمیت رسانه ها، فضای مجازی، شبکه های ملی و لزوم سامان دهی آنها را می رساند به خصوص این که متأسفانه هم اکنون با توجه به کم کاری متولیان نرم افزاری و سخت افزاری کشور، سرور بیشتر شبکه های اجتماعی و فضای مجازی مورد استفاده در کشور ما توسط کسانی اداره می شود که قبلاً نیز نشان داده اند که از این شبکه های در جهت مبارزه با انقلاب از هیچ اقدامی حذر نمی کنند.