بالاخره دیروز ۲۴ دی ماه ۱۳۹۲، اولین سفر استانی آقای روحانی در قامت رییس جمهور اسلامی ایران محقق شد و بر خلاف ادعای آقای ترکان (مشاور ارشد رییس جمهور) که استقبال مردمی در این سفرها را رد کرده بود، به همان سیاق رییس جمهور گذشته با حضور مستقیم در مراسم استقبال مردمی (و تنها با تشدید اقدامات امنیتی) انجام گردید که این سفر موجب اظهار نظرهای مختلفی از سوی جریان ها و افراد مختلف گردید و بسیاری از دوستان سیاسی دولت به او انتقاد کردند و در کنار تقدیر برخی از منتقدان دولت، برخی از آنها نیز این مسئله را بهانه ای برای سوءاستفاده قرار دادند که در این خصوص به سه نکته اشاره خواهم نمود:

  ۱- کاش این دوستان که تا چند روز پیش به دولت بابت عدم پیگیری توصیه رهبری و مطالبه مردمی در خصوص ادامه ی سفرهای استانی انتقاد می کردند، پس از اجرای اولین سفر استانی از دولت تشکر می کردند و به بهره برداری سیاسی از مسئله نمی پرداختند؛ متأسفانه تعدادی از رسانه ها و شخصیت های منتقد دولت، طوری وانمود نمی کردند که دولت تنها از روی اجبار به سفرهای استانی روی آورده است، در صورتی که رسم انصاف و آینده نگری ایجاب می کرد که منتقدان دولت، ضمن تقدیر از ادامه ی این کار، از تکرار رفتارهای صحیح دولت های قبل دریغ نورزیده و با رفتار خود، دولت را به ادامه ی این امور تشویق نمایند.

۲- البته روی دیگر سکه به کنش اشتباه دولت باز می گردد، چرا که اگر رییس جمهور محترم و شخصیت های درجه اول دولت اعم از برخی مشاوران و معاونان و وزرا به صورت افراطی به سیاه نمایی از کلیه اقدامات دو دولت قبل روی نمی آوردند، چه بسا منتقدان نیز اینچنین از این اقدام دولت هیجانزده نمی شدند و در صدد بهره برداری سیاسی و طعنه زنی برنمی آمدند.

 ۳- منتقدان به سفرهای استانی نیز که غالباً از مدعیان دموکراسی و مردم دوستی هستند نیز باید به خواست مردم احترام بگذارند و همان طوری که مردم در نظرسنجی های رسمی طالب ادامه ی این سفرها بوده اند، بگذارند این سفرها در راستای تمرکز زدایی و توزیع عادلانه امکانات و اطلاع ملموس از مشکلات کشور ادامه یابد.