روحانی (۱۳۹۵/۳/۲۰):

“بهره‌گیری از فرصت ماه مبارک رمضان به‌ویژه در فضای پسابرجام ضروری است!”

به نظر میرسد آقای روحانی و تمام ابعاد شخصیتی ایشان کاملا دچار عارضه برجامیسم از نوع وخیم ان شده باشد و الا فرصت و معنویت ماه مبارک رمضان چه ربطی می‌تواند به فضای پسابرجام داشته باشد؟!

به راستی چرا روحانی اینقدر می‌کوشد برجام را موضوعی مقدس نشان دهد؟! روزی میگوید برجام را خدا آورد! روزی شکرگزاری نکردن از آن را مستوجب خشم خدا و عذاب الهی می‌خواند! روزی با برجام میخواهد برای ماه رمضان فرصت و ضرورت‌های جدید بتراشد! روزی آن را آفتاب تابان و روزی دیگر ابر گذران می‌نامد  و روزی هم تصمیم به برگزاری کلاس برجام در مدارس می گیرند!

و این همه تمجید و تعریف در شرایطی است که خود متولیان برجام، تاکنون بارها بابت عدم تامین منافع ایران و کارشکنی آمریکا، از روند اجرای برجام اظهار نارضایتی کرده‌اند و بعضا برای منافع آن از لفظ تقریبا هیچ استفاده کرده‌اند! و این امر از سوی تجار داخلی و خارجی و بانک‌های خارجی و مسئولان کشورهای اروپایی تلویحا و بعضا صراحتا تایید شده است.

آقای روحانی اینقدر شیفته برجام هست که همه مشکلات واقعی و خیالی کشور اعم از اختلافات قوا و حقوق بشر را به اسم برجام های ۲ و ۳ و … می خواهد حل کند، او با وجود مشکلاتی که در همین برجام پر هزینه هسته ای ایجاد شده است، هنوز دنبال برجام های دیگر خارجی با آمریکا و غرب نیز هست، اینقدر روحانی غرق برجام شده است که حتی اگر در خانه اش هم مسائلش را به اسم برجام های مختلف نامگذاری نماید جای تعجب ندارد و این هم از علائم عارضه برجامیسم است.

به نظر می‌رسد آقای روحانی به جای حل مشکلات اقتصادی کشور و به خصوص رکود شدید و بیکاری روزافزون، تلاش میکند هر روز برجام را بزرگتر و مقدستر نشان دهد در حالی که با گذشت ۴ ماه از اجرای برجام و هر روز بیشتر از دیروز مشخص میشود، برجام فاقد ویژگی‌هایی بود که مدعی آن بوده‌اند!