برجام تصویب شد چرا که تا طعم تلخ این میوه ی زقوم به دهان برخی ننشیند عطش شان آرام نمی گیرد، زمانی که امام خامنه ای مذاکره مشروط و دارای چارچوب با آمریکا در بحث هسته ای را مجاز اعلام کردند، قصدشان این بود تا دولتی که با شعار مذاکره از مردم رأی گرفته است، بتواند طبق تعهداتش، تحقق پذیری شعارش را در چارچوب های رهبری امتحان کند و به نتیجه برساند و اگرچه شخصاً تحقق نتیجه ای که ضامن منافع ایران باشد را دور از دسترس می دانستند لیکن از تلاش دولت حمایت کردند و با آنکه دولت در رعایت شرایط و خطوط قرمز رهبری به خوبی عمل ننمود ولی همین توافق را با هوچی گری تمام به منزله تنها راه حل تمام مشکلات کشور (اعم از حل معضل نان و آب و هوای مردم)، معرفی کرد و با حمایت های پر حرف و حدیث مبتنی بر لابی گری برخی از افراد ذینفوذ مجلس بدون انجام چکش کاری های لازم و در نهایت با تأیید شورای نگهبان به تصویب رساند و اگر چه براساس نظرسنجی هایی که در جامعه رخ داد، هم اینک بخش زیادی از همان مردمی که به شعار مذاکره رأی داده بودند، با مشاهده رفتار غیر دوستانه و غیرانسانی آمریکا در همین مدت، بی اعتمادی شان را به این روند اعلام کردند، لیکن از آنجا که هنوز این دغدغه به یک مطالبه عمومی تبدیل نشده بود، به نظر رسید که بازگشتن از این نقطه نه تنها باعث اغنای فکری اکثریت مطلق جامعه نمی گردد بلکه باعث تشکیک بیشتر در مسیر انقلابی گری و مظلوم نمایی مدافعان راه مذاکره با شیطان بزرگ خواهد شد، لذا اگر برجام امروز تصویب شد و در دستور کار دولت قرار گرفت نه با رضایت رهبری، بلکه دقیقاً تنها با عدم ممانعت رهبری در مسیر قانونی (هرچند با برخی بی قانونی ها در مسیر تصویب انجام شد) باید تعبیر گردد تا این اولین زقوم شجره خبیثه مذاکره با شیطان (که در بحث هسته ای صورت گرفت)، چیده و گاز زده شود و طعم تلخش برای عموم آشکار و برای دولت غیرقابل انکار گردد؛ لذا امروز در موقعیت انتظار با تمام ابعاد یک منتظر واقعی، اعم از آمادگی، بیداری و روشنگری خواهیم ماند، چرا که اولاً از خباثت، عداوت، بدعهدی و زیاده خواهی های آمریکا اطمینان کامل داریم و ثانیاً این دولت، دولتی نیست که آمریکا را شیطان بزرگ و یا حتی دشمن بشناسد و اگر چه امروز دولت های آمریکا و ایران و عناصرشان، دست در دست هم در یک هم افزایی بی نظیر به بقای همدیگر در عرصه سیاسی کشورهای شان کمک می کنند ولی یقیناً با شفاف تر شدن قضایا و نمایان شدن آن روی چهره پلید آمریکا و به هم خوردن صحنه های سیاسی در هر کدام از دو کشور، عملاً آنچه که در پایان دوره اصلاحات باعث بازگشت به روحیه انقلابی گری شد، بار دیگر با درس های جدیدتر و متقن تر به وقوع خواهد پیوست و جهان بیش از همیشه از ثمره شجره طیبه طوبای انقلاب بهره مند خواهد شد؛ تنها حواس مان باشد که امروز تکلیف مان تبعیت از توصیه شهید جهان آرا در گاهیست که خرمشهر به دست دشمن افتاد:
“اگر شهر از دست رفت مهم نیست، مهم این است که ایمانمان را از دست ندهیم، شهر را دوباره بازخواهیم ستاند”
و دیدید که خداوند به خاطر همان ایمان و مجاهدت شان، خرمشهر را آزاد کرد، پس مطمئن باشید که طبق نظر رهبری عزیز، آینده از آن حزب الله است.
ومَن یَتَوَلَّ اللّهَ وَرَسُولَهُ وَالَّذِینَ آمَنُواْ فَإِنَّ حِزْبَ اللّهِ هُمُ الْغَالِبُونَ ( مائده، ۵۶)

کلام آخر: امروز دولت با تصویب برجام هر آنچه که برای مدیریت کشور نیاز داشت را در چنگ دارد و همه توقع دارند این ابزار در نهایت موجب تقویت بنیه داخلی و خارجی کشور گردد و اگر این امر محقق نگردد مردم در خصوص این همه اصرار بر شفابخش بودن این نسخه قضاوت خواهند کرد، به قول رئیس جمهور در آخرین همایش با استانداران کل کشور، دیگر هیچ بهانه ای برای عدم موفقیت و جود ندارد و اما بحث دیگر لزوم هوشیاری مجلس است، مجلس حواسش باشد به همان تصویب مشروطی که انجام داده است لابد نظارت کند و مانع شود که این توافق به مسیری برود که موجب نفوذ و لطمه به کشور گردد.