شاید میانه ی خیلی خوبی با خیلی از مداحان سبک های جدید نداشته باشم، ولی برخی مداحان امروزی مانند حاج مهدی سلحشور به لحاظ شعر و محتوا حقیقتاً قابل تحسین هستند، که طی دو سه سال اخیر میثم مطیعی نیز به این مداحان ممتاز پیوسته است، میثم مطیعی خیلی سریع در بیت رهبری جای خودش را به عنوان مداح اهل بیت سلام الله علیهم پیدا کرد که این خودش از امتیازات بارز ایشان است که اینقدر سریع توانست جای  خودش را در میان پیر غلامان بیت رهبری باز کند.

حقیقتاً کم پیدا می شوند مداحانی که شور و شعور را اینچنین به هم بیامیزند و شعور آفرینی را فدای شورانگیزی نکنند، میثم مطیعی مداحی باسواد و مؤلف است و در مداحی هایش به خوبی تاریخ گذشته و اوضاح حال را به هم گره می زند، او ولایت مداری دیروز و امروز را توأمان معرفی می کند. میثم مطیعی در عین شورآفرینی از آهنگ هایی که دون شأن مجلس اهل بیت (ع) است و بعضاً انسان را به یاد موسیقی های مبتذل می اندازند، استفاده نمی کند، او مداح خوبی است چون نام اهل بیت سلام لله علیهم را به درستی و شمرده ادا می کند و مثل برخی مداحان به بهانه ی شور، اسامی اهل بیت را نصفه و نیمه بیان نمی کند. میثم مطیعی برای مستمعینش احترام قائل است، نشنیدم که به مستمعینش کلامی خلاف ادب بگوید یا مثلاً با داد و هوار ایشان را تخطئه کند که چرا محکم سینه نمی زنند و یا بلند جواب نمی دهند و البته با این وجود او خوب می داند که چگونه مستمع را با شعر و آهنگ خوبش همراه کند.

با وجود تمام محاسن میثم مطیعی و امثال او، اما حسن شهرت ایشان یک نگرانی برایم ایجاد می کند، یک نگرانی از همان جنسی که برای حامد زمانی بیان کرده بودم؛ از همان جنس که برای برخی از مداحان مان در این چند سال رخ داد و موجب هتک حرمت به ایشان و دوستداران شان شد، میثم مطیعی و همه مداحان انقلابی باید حواسشان باشد که نکند از سوی خودشان یا نزدیکانشان خطایی رخ دهد، که اگر چنین شود، دشمنان اهل بیت مترصد کوچکترین اشتباهی از ایشانند تا آن را بهانه ای برای هتک حرمت به اهل بیت و دوستداران شان نمایند و این نیاز ایشان را به خودسازی بیشتر اثبات می کند.