دوستی به من گفت، پیامت را در رد نظر تاجزاده (t.me/nazokbin/5460) درباره حجاب اجباری خواندم ولی نظر خودت را در آن توضیح نداده بودی که در پاسخ به این دوستمان و سایر مخاطبانم، این مطلب مختصر را درباره آنچه که به عنوان حجاب اجباری میخوانند تقدیم میکنم: ۱- حجاب یک قانون الهی با ابعاد فردی، […]
دوستی به من گفت، پیامت را در رد نظر تاجزاده (t.me/nazokbin/5460) درباره حجاب اجباری خواندم ولی نظر خودت را در آن توضیح نداده بودی که در پاسخ به این دوستمان و سایر مخاطبانم، این مطلب مختصر را درباره آنچه که به عنوان حجاب اجباری میخوانند تقدیم میکنم:
۱- حجاب یک قانون الهی با ابعاد فردی، خانوادگی و اجتماعی است که برای سلامت همه این ارکان لازم است. جامعه ای که در آن حجاب امری کم اهمیت و یا غیرضروری فرض شود، به تدریج، افراد و خانواده و جامعه اش دچار خسارات زیانبار خواهند شد چرا که هم انرژی افراد صرف شهوت و خودنمایی میشود، هم گناه، معنویت افراد را به خطر می اندازد، هم سلامت جامعه به خاطر رشد مفاسد تضعیف میشود و هم جامعه دچار فساد و ولنگاری و سقوط میگردد.
۲- اگر چه حجاب را به دلیل ابعاد اجتماعیش امری الزامی میدانم، اما مثل هر قانون الهی و بشری صرفاً با الزام و قانون در جامعه رایج نمیشود بلکه حتماً به فرهنگسازی و اقناع جامعه نیاز دارد، مسلماً همانطوری که هر قانون اجتماعی مثل قانون رانندگی همزمان به فرهنگسازی و الزامات قانونی نیاز دارد، تا جان مردم و سلامت جامعه حفظ شود، حجاب و عفاف هم باید با فرهنگسازی و با الزامات قانونی به صورت توأمان در جامعه رایج گردد و الا صرف حجاب اجباری میتواند عاملی با تأثیرات منفی هم تلقی گردد.
۳- به روشهایی که تاکنون در بخشهای الزام و فرهنگسازی انجام شده انتقادات زیادی وارد است که برای آنها باید چاره اندیشی کرد نه این که منکر لزومشان شویم. امر به معروف و نهی از منکر در حوزه حجاب و عفاف حتما باید توسط کارشناسان صبور و با اخلاق دینی به خصوص طلاب و روحانیون انجام شود و نه توسط افرادی که برای این امور دلسوزی و تخصصی ندارند؛ فرهنگسازی هم باید با جدیت و با زبان هنر و رسانه و با سرمایه گذاری انجام شود نه فقط با سخنرانی چرا که ایستادن در برابر تهاجم همه جانبه فرهنگی بدون استفاده از ابزارهای نوین و قوی میسر نیست.
۴- تحقق حجاب و عفاف اما به غیر از این که به کار فرهنگی در این بخشها لازم دارد اما به مکملهایی هم محتاج است و آن رواج فرهنگ مسئولیت پذیری در خانواده است، زن و مرد باید نسبت به حجاب و عفاف یکدیگر و نسبت به تربیت فرزندان حساس باشند که این مسئله در خصوص مردان، غیرت نامیده میشود، غیرت ورزی هم اگر چه لازم است ولی ابعاد و اصولی دارد که اگر درست رعایت نشود خود به عاملی منفی تبدیل خواهد شد.
۵- از دیگر مقولاتی که برای رواج حجاب و عفاف لازم است، استفاده از ظرفیت مدارس و دانشگاه ها است که به افراد متخصص در این حوزه هم نیاز دارد تا بتوانند ابعاد حجاب و عفاف و فوائد آن را به خوبی برای کودکان و نوجوانان جابیندازد در صورتی که متأسفانه با دولتی مواجه هستیم که به جای استفاده از اسناد بالادستی بومی، با اجرای سند ۲۰۳۰ در کشور، خواسته یا ناخواسته مفاهیمی مثل حجاب و عفاف را تضعیف میکند.